دولت اين روزها با سرگرمي‌هايي كه مخالفانش برايش درست مي‌كنند سرگرم است. يك روز دلواپس هستند و روز ديگر 14 وزير به مجلس فرا مي‌خوانند. از هر فرصتي براي حمله به دولت استفاده مي‌كنند و خيال كوتاه آمدن هم ندارند. دولت اين روزها با حجم وسيعي از مخالفاني روبه‌رو است كه براي مخالفت در همه حوزه‌هايش مشغول برنامه‌ريزي هستند.
علي شكوري‌راد، فعال سياسي اصلاح‌طلب در مورد علت پديد آمدن اين دسته از مخالفان و رفتارهايشان می گوید .
باید روشن شود كه مخالفان در پي چه هستند و دولت بايد دربرابر آنها چه رفتاري داشته باشد.
شكوري‌راد معتقد است كه حجم بالاي مخالفت‌ها به دليل به خطر افتادن منافع مخالفاني است كه با برقراري يك انضباط مالي از سوي دولت يازدهم ايجاد شده است. او بر اين باور است كه رييس‌جمهور و وزرا در مورد فسادهاي به بار آمده از دولت قبلي اطلاع‌رساني كافي را صورت نداده‌اند. متن اين گفت‌وگو را در ادامه مي‌خوانيد:
امروز دولت با رفتارهاي متفاوتي از سوي مخالفانش روبه‌رو است. هر روز بهانه‌يي براي مخالفت با دولت دارند و به نظر مي‌رسد كه تلاش دارند براي دولت سرگرمي‌هاي زيادي ايجاد كنند تا دولت را از امور اصلي منحرف كنند. روزي با دلواپسي و روز ديگر با فراخواندن 14 وزير به مجلس براي پاسخگويي. فكر مي‌كنيد علت اين رفتارها چه باشد و آيا مخالفان دولت واقعا در حال انتقاد هستند؟
به هر حال در دولت گذشته براي كساني كه رابطه خوبي با آن دولت داشتند سفره‌يي پهن بوده است اما اين دولت با افرادي كه بر سر كار آورده و انضباط مالي‌اي كه برقرار كرده است باعث شده كه اين سفره برچيده شود و طبيعتا برخي افراد از اين شرايط ناراضي هستند و نارضايتي‌شان را به اين شكل بروز مي‌دهند. از مجموعه اقداماتي هم كه مي‌كنند، مي‌توان پي برد كه يك هسته يا كميته‌يي در حال سازماندهي و اجراي برنامه‌هايي براي بحران‌سازي عليه دولت و مشغول كردن دولت به امور جزيي است تا نتواند به كارهاي اصلي برسد.
پس فكر مي‌كنيد هدف اصلي‌شان منحرف كردن دولت باشد؟
بدون شك يكي از اهداف آنان اين است كه دولت آقاي روحاني كارنامه موفقي نداشته باشد. مي‌خواهند از روحاني كه هم در سياست خارجي توفيق بزرگي كسب كرده است و هم توانسته تا حدي بحران‌هاي اقتصادي را مهار كند يك چهره ناموفق نشان بدهند. آنها در تلاش هستند تا دولت را از صرافت جلوگيري از روند گذشته بيندازند و اجازه ندهند كه دولت سفره پر سودي را كه آنها در دولت گذشته براي خود فراهم كرده بودند برچيند.
پس يعني هدف اصلي‌شان از انتقاد، كمك به دولت نيست؟
به هيچ‌وجه! هدف انتقاد اگر بيان يك عيب يا نقص باشد و حسن‌نيت همراه آن باشد و از دولت بخواهند كه آن نقص را برطرف كند كه نعمت است و اگر همراه با حسن‌نيت نباشد و بخواهند كه دولت را به لحاظ سياسي تخطئه و منكوب كنند باز مي‌تواند قابل تحمل و يا قبول باشد اما از رفتارهاي مخالفان اين‌گونه برمي‌آيد كه آنان قصد دارند دولت را فلج كنند و يا به مسيري بكشانند كه خودشان مي‌خواهند و هدفشان صرفا حفظ منافع خودشان است. هيچ نيت درستي در كارشان ديده نمي‌شود.
از نظر شما دولت بايد چه رفتارهايي در برابر اين رفتار مخالفانش داشته باشد؟ فكر نمي‌كنيد كه رييس‌جمهور بيش از اندازه با آنان مماشات كرده است؟
به نظر من دولت بايد در برابر افراطيون پرهياهو محكم باشد. اتفاقا شخص رييس‌جمهور در مقابل آنان منفعل نشده و خوب عمل كرده است. او در سخنانش جواب بحران‌سازان را داده و تلاش كرده است كه آنان را ناكام بگذارد. در اين مسير برخي از وزرا رييس‌جمهور را همراهي كرده‌اند اما ظاهرا برخي ديگر از وزرا در اين مورد منفعل عمل كرده‌اند. اين در حالي است كه اين بخش از وزرا هم بايد با مخالفان جوساز دولت برخورد متناسب كنند.
يعني از نظر شما بخشي از وزرا آن‌گونه كه لازم است رييس‌جمهور را در اين مسير همراهي نكرده‌اند؟
نه. در دولت گذشته در غالب دستگاه‌ها نابساماني‌هاي مالي زيادي وجود داشته و روند كارها نادرست بوده است. در برخي از دستگاه‌ها فسادهاي بزرگي وجود داشته است كه اگر شمه‌يي از آنان از سوي وزرا بازگو شود پاسخ بسياري از مدعيان داده مي‌شود. در حال حاضر اين سوال مطرح است كه چرا برخي از وزرا به جاي افشا كردن چهره‌هايي كه غرض‌ورزانه به دولت حمله مي‌كنند در حال مماشات كردن با آنها هستند؟ بدون شك افرادي كه اين روزها بيشتر از سايرين سر و صدا مي‌كنند منافع‌شان بيشتر به خطر افتاده است.
پس مي‌توان اين‌گونه نتيجه گرفت كه يكي از دلايل اصلي رفتارهاي اين روزهاي مخالفان اين است كه از مشكلات و فسادهاي به بارآمده در دولت گذشته اطلاع‌رساني كافي صورت نگرفته است؟
دولت در مورد نابساماني‌هاي گذشته 10درصد هم اطلاع‌رساني نكرده و مسائلي كه بوده است را نگفته و شفاف‌سازي نكرده است. اگر شفاف‌سازي صورت مي‌گرفت ديگر با اين حجم از جوسازي و كارشكني‌هاي مخالفان دولت روبه‌رو نبوديم. در دوره گذشته فردي كه از يكي از سازمان‌هاي فرهنگي 500 ميليون تومان، براي ترويج اسلام در نشريه خود پول گرفته و هيچ حساب و كتاب پس نداده است حالا در صف اول غوغاسالاران قرار دارد. وزير مربوطه بايد بررسي كند كه اين پول چگونه خرج شده است؟ افرادي كه اين روزها دلواپس هستند و ادعاي نگراني براي عزت كشور مي‌كنند با رفتارهاي خودشان بيشترين لطمه را به عزت كشور و آبروي اسلام زده‌اند. بدون شك دولت مي‌تواند اين مسائل را مطرح كند تا مدعيان زياده‌خواه را بر سر جاي خود بنشاند. اما دولتيان در اين مورد اغلب سكوت كرده و نجابت به خرج داده‌اند.
فكر مي‌كنيد چرا دولت سكوت كرده است؟ مصلحت‌سنجي صورت گرفته يا آنكه شرايطي براي مطرح كردن آن وجود ندارد؟
من احساس مي‌كنم كه برخي از وزرا هنوز به خود نيامده‌اند و پيش خود تصور مي‌كنند كه اين مخالفان در مجلس هستند و ممكن است براي كار آنها مزاحمتي ايجاد كنند و به همين علت بيشتر مماشات مي‌كنند.
فكر مي‌كنيد اين ترديد وزرا به يك تحمل دوساله تا پايان دوره مجلس منتهي شود تا شايد با روي كار آمدن مجلس جديد شرايط براي دولت هم بهتر شود؟
من فكر مي‌كنم اگر اطلاع‌رساني درست صورت بگيرد اين‌گونه نمايندگان هستند كه بايد به فكر چگونه گذراندن دو سال باقي مانده خود باشند. اينها هستند كه بايد پاسخگوي اين حجم از فسادها در دولت گذشته باشند و بگويند كه چرا در برابر اين حجم از فسادهاي اقتصادي كه سر انسان از شنيدن ارقام آن سوت مي‌كشد نظارت موظف خود را انجام ندادند. بابك زنجاني تنها يك نمونه از اين موارد است. به عنوان مثال من خبر دارم كه يك فرد يا شركت در دولت گذشته براي وارد كردن يك ميليون و 800 هزار تن گندم، از دولت گذشته ارز دولتي گرفته اما حتي يك كيلو گندم هم وارد نكرده است. اين نمايندگان هستند كه بايد پاسخ دهند كه چرا در برابر اين فسادها هشت سال سكوت كرده بودند و اجازه داده‌اند ابعاد آنها اينقدر بزرگ بشود.
